Тегли со македонска зимница, пред с` ајвар, лутеница, домата, подготвени во домашни услови, како локум купуваат грчките државјани на битолскиот пазар и на тезгите во пограничните битолски села Бистрица, Егри и Kравари.
До лани тука набавуваа зајре за зимница, а годинава го избраа полесниот пат, па купуваат готови производи. Тегли со стотина килограми ајвар веќе заминаа за Грција, а интересот за македонската зимница не се смалува. Тоа се должи на фактот што традиционалниот македонски ајвар не може да се купи на пазарите во Грција, а цените на зеленчукот таму се трипати поскапи отколку кај нас.
– Во Македонија еден килограм пиперки чини 40 евроценти, а во Грција повеќе од едно евро. За едно семејство да подготви ајвар и лутеница, потребни му се 40 килограми пиперки. Со дополнителните зеленчуци овде би чинело околу 35 евра, а кај нас над 70 евра. Доколку тука купиме 25 тегли зимница, ќе платиме 70 евра. Тоа исто н` чини колку да го купиме зајрето во Грција. Зошто да се мачиме кога за таа цена можеме да земеме готов производ – вели Василис Агелијадис од Леринско.
Пограничните битолски села оваа есен се претворија конзервна индустрија. На големо се произведуваат ајвар, лутеница, домата, на куќите не им се гледаат вратите и прозорците од нижени пиперки за продажба. Но, најверојатно поради страв од инспекции, теглите со зимница ретко се изложуваат на пазарските тезги поставени покрај магистралниот пат за Грција. Додека се распрашувавме каде може да се купи домашен ајвар, жителите дигаа раменици. Но кога се претставивме како купувачи од странство, тогаш н` однесоа во дворовите зад маркетите каде што по неколку домаќинки од селото подготвуваат македонска зимница.
– Kолку ви треба и за кога? Еве, сега го допржуваме, ќе ви ставиме во сад да пробате колку е вкусен, правен е од домашна, а не од индустриска пиперка. За два саати можеме да ви продадеме десет тегли. Ако сакате повеќе, може да дојдете утре, но да ни оставите барем 20 евра капар да бидеме сигурни дека ќе ги купите. Тегла ајвар со пиперки и малку модри домати чини 180 денари, ако сакате со повеќе патлиџани тогаш е 200 денари. Лутеницата чини 220 денари – ни рекоа жените од битолското село Kравари.
Влеговме и во двор каде што три куќи беа наредени во пиперки за сушење. Ги прашавме како оди продажбата. Во дворот имаше еден постар човек кој ни рече: „Ако не се Грците, пиперките ќе ги фрлиме в ѓубре“. Kога ова го слушна неговата снаа, налутено рече дека нема што да зборуваат со новинари и н` избрка од дворот.
Додека одевме од врата на врата да дознаеме нешто повеќе, пред наши очи застануваа возила со грчки регистарски таблички, а патниците од тезгите покрај патот, купуваа и товареа низи суви пиперки, тегли ајвар, вреќи компири.
Пазарџиите од соседна Грција велат дека имаат проблем само при преминот на границата од грчка страна бидејќи тамошните цариници не им дозволуваат да пренесат храна потешка од 20 килограми.
Македонските ајвар и лутеница како специјалитети се служат и низ рестораните во северна Грција. Освен македонската зимница, тамошните во Битолско набавуваат с` – од месо до сол – за потребите на своите ресторани.
Жанета Здравковска
Тегли со македонска зимница, пред с` ајвар, лутеница, домата, подготвени во домашни услови, како локум купуваат грчките државјани на битолскиот пазар и на тезгите во пограничните битолски села Бистрица, Егри и Kравари. До лани тука набавуваа зајре за зимница, а годинава го избраа полесниот пат, па купуваат готови производи. Тегли со стотина килограми ајвар веќе заминаа за Грција, а интересот за македонската зимница не се смалува. Тоа се должи на фактот што традиционалниот македонски ајвар не може да се купи на пазарите во Грција, а цените на зеленчукот таму се трипати поскапи отколку кај нас.
– Во Македонија еден килограм пиперки чини 40 евроценти, а во Грција повеќе од едно евро. За едно семејство да подготви ајвар и лутеница, потребни му се 40 килограми пиперки. Со дополнителните зеленчуци овде би чинело околу 35 евра, а кај нас над 70 евра. Доколку тука купиме 25 тегли зимница, ќе платиме 70 евра. Тоа исто н` чини колку да го купиме зајрето во Грција. Зошто да се мачиме кога за таа цена можеме да земеме готов производ – вели Василис Агелијадис од Леринско.
Пограничните битолски села оваа есен се претворија конзервна индустрија. На големо се произведуваат ајвар, лутеница, домата, на куќите не им се гледаат вратите и прозорците од нижени пиперки за продажба. Но, најверојатно поради страв од инспекции, теглите со зимница ретко се изложуваат на пазарските тезги поставени покрај магистралниот пат за Грција. Додека се распрашувавме каде може да се купи домашен ајвар, жителите дигаа раменици. Но кога се претставивме како купувачи од странство, тогаш н` однесоа во дворовите зад маркетите каде што по неколку домаќинки од селото подготвуваат македонска зимница.
– Kолку ви треба и за кога? Еве, сега го допржуваме, ќе ви ставиме во сад да пробате колку е вкусен, правен е од домашна, а не од индустриска пиперка. За два саати можеме да ви продадеме десет тегли. Ако сакате повеќе, може да дојдете утре, но да ни оставите барем 20 евра капар да бидеме сигурни дека ќе ги купите. Тегла ајвар со пиперки и малку модри домати чини 180 денари, ако сакате со повеќе патлиџани тогаш е 200 денари. Лутеницата чини 220 денари – ни рекоа жените од битолското село Kравари.
Влеговме и во двор каде што три куќи беа наредени во пиперки за сушење. Ги прашавме како оди продажбата. Во дворот имаше еден постар човек кој ни рече: „Ако не се Грците, пиперките ќе ги фрлиме в ѓубре“. Kога ова го слушна неговата снаа, налутено рече дека нема што да зборуваат со новинари и н` избрка од дворот.
Додека одевме од врата на врата да дознаеме нешто повеќе, пред наши очи застануваа возила со грчки регистарски таблички, а патниците од тезгите покрај патот, купуваа и товареа низи суви пиперки, тегли ајвар, вреќи компири.
Пазарџиите од соседна Грција велат дека имаат проблем само при преминот на границата од грчка страна бидејќи тамошните цариници не им дозволуваат да пренесат храна потешка од 20 килограми.
Македонските ајвар и лутеница како специјалитети се служат и низ рестораните во северна Грција. Освен македонската зимница, тамошните во Битолско набавуваат с` – од месо до сол – за потребите на своите ресторани.
Жанета Здравковска
Извор: http://dnevnik.mk/?ItemID=EE5B7A3B9F43684DBDDEBC78470BA8C6